Taras z widokiem na przyszłość - Daria Jędrzejek
5
Opis
PRZEDSPRZEDAŻ! WYSYŁKĘ KSIĄŻEK PLANUJEMY POD KONIEC LISTOPADA.
Maria Strzelecka nienawidzi świąt Bożego Narodzenia. To wtedy los odebrał jej ukochaną babcię, a rok później rodziców. Zamknięta w sobie, podąża przez życie u boku Huberta – przyjaciela, z którym połączyła ją nierozerwalna więź.
Życie kobiety komplikuje się w momencie, w którym zabawny przypadek zmusza tych dwoje do pewnych zmian. Niekoniecznie jest to na rękę Marii, zwłaszcza że gorący okres w roku nie wpływa pozytywnie na jej emocje. Tęsknota za bliskimi popycha ją do tego, by odszukać rodzinę ojca, której nie miała okazji poznać.
Otuchy dodaje jej magiczny prezent, który dostała od koleżanki. Podobno wisiorek ma przynieść jej szczęście i powodzenie w miłości. Trudno w to nie uwierzyć, gdy nawet przystojny i niezwykle irytujący raper zmienia się przy niej w potulnego baranka.
Magia wisiorka czy magia świąt? A może czysty przypadek? W końcu święta to czas, kiedy dzieją się prawdziwe cuda… :)
zia.libri
Książka idealna na wieczór i poprawę humoru! "Taras z widokiem na przyszłość" niejednokrotnie wywołał moje rozbawienie. A lekkie pióro autorki sprawiło, że nie mogłam oderwać się od książki. Przez nią wręcz się płynie, pochłaniając kolejne akapity. Maria nie lubi świąt przez przeszłość, która ją nie oszczędziła, zabierając najbliższych właśnie w tym okresie. Osobą, która Najbardziej ją wspiera, jest Hubert — wieloletni przyjaciel, z którym łączy ją niezwykle silna więź. Przedświąteczny okres przygotował dla niej wiele niespodzianek. Przez niefortunne wydarzenie Maria poznaje jednego z najpopularniejszych raperów — Doriana. Czy to właśnie dzięki niemu poczuje na nowo magę świąt? “Dla wielu ludzi jesteś ogniem, rozświetla ich mrok. Boję się, że pewnego dnia, chcąc pomagać innym, sama zgaśniesz i pogrążysz się w ciemności, która gdzieś tam w tobie czyha.” Marię i Huberta, polubiłam już od pierwszej strony. Doskonale dało się wyczuć, że znają się od lat i mają niesamowicie dobre, bliskie relacje. A ich rozmowy, przekomarzanie się i nadawanie przeróżnych ksywek, sprawiło wrażenie, że czytam o realnych osobach. W dodatku ich rozmowy wywołały niejednokrotnie uśmiech na mojej twarzy. Byłam wręcz zauroczona tym, jak siebie traktują i ile są w stanie zrobić dla drugiej osoby. Doriana, jednego z trzech głównych bohaterów, nie odczuwałam sympatii na samym początku. Swoje prawdziwe oblicze ukrywał pod osłoną niemiłego wręcz chamskiego i aroganckiego charakteru. Uważał, że skoro jest popularny, to wszystko mu się należy. W historii najbardziej urzekł mnie jej klimat. Akcja toczy się najpierw w Gdańsku, a potem przenosić w Tatry. Czytając opisy i to jak u bohaterów wygląda zima czy święta, miałam wrażenie, że przed oczami wyobraźni staje mi wręcz magiczny obraz najzimniejszej pory roku. Wszystko dzieje się w odpowiednim tempie, bohaterowie przeżywają refleksje i podejmują znaczące decyzje, jednak dają sobie czas na zastanowienie. Bezkonkurencyjne jednak były fragmenty, z którymi mogę się utożsamić, one trafiły do mnie najbardziej. Jak na przykład ten cytat: “Czyś ty dziewczyno, resztki zdrowego rozsądku na żelki przehandlowała?! ” Jako miłośniczka żelków, szczególne tych kwaśnych, pokochałam ten fragment całym sercem. Na zakończenie dodam jeszcze, że książka została wydana w przecudowny sposób. A grafiki, które znajdują się w środku i oddzielają rozdziału od siebie, skradły moje serce.